تاریخچه بند کفش
در دوران قبل از میلاد مسیح، در تمدن مزوپوتامیا(ساکنین عراق، شرق سوریه، جنوب شرقی ترکیه و همچنین جنوب غرب ایران) تکههای چرمی را در زیر پا قرار میدادند که هم اندازه با اندازه کف پا بود و آن را با استفاده از بندهایی بلند، به دور پا و قوزک پا بسته میبستند.
همچنین در یونانیان باستان نیز، این مدل صندل ها مورد استفاده بود.
در رم باستان نیز، کفش ها به صورتی بودند که قسمت جلوی صندل بالا آمده بود و بندهای کفش، بر روی ساق پا بسته می شدند.
در آن دوران نیز سربازان رمی، استفاده از صندل را در قسمت غرب اروپا گسترش دادند و همچنین سربازانشان نیز در زمان جنگ، پاهای خود را با این صندل ها میپوشاندند.
بند کفش و نقش آن در حفاظت از پا
در زمان جنگ جهانی اول، به پوتین های سربازان، بند را اضافه کردند تا باعث شود خون در پاهایشان جمع نشده و به راحتی بتوانند زمان زیادی را سرپا بیاستند.
امروزه نیز، کتانی های بنددار در مدل های بسیاری طراحی و تولید شدند.
چرخیدن و یا لغزیدن پا بسمت داخل، باعث ضعیف شدن قوزک پا می گردد و آن را مستعد پیچ خوردگی در زمان راه رفتن و یا دویدن می کند.
استفاده از کفش هایی که مقداری ساق دارند و بر روی قوزک قرار می گیرند، که اصطلاحا به آن ها “high-top” نیز گفته می شود، می تواند در رفع این مشکل مفید باشد.
این مقاله را هم بخوانید:
روش های مختلف بستن بند کتانی
در اینجا، روش های مختلفی را برای بستن بند کتانی برایتان مثال زده ایم تا به راحتی بتوانید کتانی های خود را با هر مدلی که دوست دارید، تزئين کنید.
__