بسیاری از افراد درد پا شبانه و گرفتگی عضلات پا را به عنوان علائم کهنسالی نادیده میگیرند، ولی اگر این درد در هنگام خواب شبانه، خواب فرد را مختل کند، میتواند نشانه ای از بیماری شریان محیطی (P.A.D) باشد.
بیماری شریان محیطی (P.A.D)، در واقع مشکلی مربوط به گردش خون می باشد که به دلیل رسوب چربی در دیواره شریان ها ایجاد می گردد که بسیار است.
این رسوبات با تجمع در جریان خون، باعث کاهش جریان خوب در پاها یا بازوهای فرد می شود.
همچنین با کاهش جریان خون، پاهای فرد مبتلا به این عارضه اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت نمی کند و در نتیجه شروع به درد می کند.
در نظر داشته باشید اگر این عارضه شرایط حادی داشته باشد و زودتر برای برطرف کردن این عارضه اقدام نگردد، می تواند منجر به حمله قلبی، سکته مغزی، عفونت و قطع عضو نیز گردد.
علائم این عارضه
- گرفتگی عضلات پا
- احساس ضعف در پاها
- احساس بی حسی در پاها
- احساس سردی در پاها
- رنگ عجیب عضو
- احساس سفت شدن و یا سوزن شوزن شدن پاها
- ایجاد زخم بر روی انگشتان پا که بهبود نمی یابند.
افرادی که شانس ابتلا به این عارضه برایشان بیشتر است:
- افراد ۵۰ سال به بالا
- سابقه دیابت
- سابقه فشار خون بالا
- سابقه کلسترول بالا
- سیگار کشیدن
این مقاله را هم بخوانید:
خار پاشنه پا، تمرینات مناسب کاهش درد و راه های درمان آن
راه های درمان این عارضه
گرفتگی عضلات پا در هنگام شب می تواند برای فرد مبتلا به شدت دردناک باشد، ولی معمولاً جدی نمی باشد و نیازی به درمان پزشکی ندارد.
البته برای تسکین این عارضه راه هایی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید:
ماساژ دادن عضو درگیر:
ماساژ روزانه عضله درگیر و آسیب دیده، می تواند به کاهش درد آن کمک کند.
به این صورت که با استفاده از یک و یا هر دو دست، چنذین بار عشو مورد نظر را به آرامی ماشاژ دهید تا به آرامی عضله منقبض شده را تسکین دهید.
انجام تمرین های کششی:
اگر گرفتگی در ناحیه ساق پا باشد، بهترین راه برای تسکین درد عضله پا، این است که فرد پای خود را صاف کند.
به این صورت که فرد بر روی زمین نشسته، پای خود را به صورتی خم کند که به طور کامل در امتداد بدن کشیده شود و انگشتان پا به سمت عقب برگرداند.
به یاد داشته باشید که کشش ساق پا و همسترینگ در زمان قبل از خواب، می تواند دفعات و شدت گرفتگی عضلات پا را کاهش دهد.
بر روی پاشنه های پا راه رفتن:
این ترین به این صورت انجام می شود که فرد در زمان راه رفتن. به جای اینکه کب کف پا را بر روی زمین قرار دهد، فقط با قسمت پاشنه اقدام به راه رفتن کند.
با انجام این تمرین، ماهیچه های مقابل ساق پا را فعال کرده و باعث تسکین درد آن می شود.
استفاده از کمپرس آب گرم:
استفاده از کمپرس آب گرما می تواند عضلات سفت و منقبض شده را تسکین دهد.
به این صورت که فرد کیسه آب گرم و یا اینکه یک حوله را به خوبی گرم کند، و آن را بر روی ناحیه آسیب دیده قرار دهد.
همچنین حمام و یا دوش آب گرم نیز می تواند کوثر واقع شود.
نوشیدن مایعات:
همانطور که میدانید مایعات اجازه عملکرد طبیعی ماهیچه ها را می دهند.
به همین دلیل ممکن است فرد مبتلا لازم است که بر اساس عواملی مانند آب و هوا، سن، سطح فعالیت و دارویی که مصرف می کند، به مقدار مورد نیاز در طول شبانه روز آب بنوشد.
تمرین با دوچرخه ثابت:
چند دقیقه رکاب زدن در طور روز می تواند به شل شدن عضلات درگیر و تسکین آن ها قبل از خواب کمک کند.
نحوه قرار دادن پا در هنگام خواب:
همواره توجه داشته باشید که فرد مبتلا باید از خوابیدن در موقعیت هایی که پاهای فرد به سمت پایین است، خودداری کند.
به این صورت که فرد باید سعی کند همواره به پشت بخوابد و یک بالش را نیز در پشت زانو قرار دهد.
عدم استفاده از ملافه و پتوی سنگین:
ملافه و پتوی سنگین میتواند در هنگام خواب، پاهای فرد را به سمت پایین فشار دهد و باعث ایجاد درد گردد.
به همین دلیل بهتر است که ملحفههای گشاد و روکشی را انتخاب کنید که به پاها و انگشتان پای فرد اجازه دهد که در هنگام خواب آن ها را صاف نگه دارد.
استفاده از کفش و یا کفی طبی:
استفاده از کفش غیر طبی میتواند مشکلات مربوط به اعصاب و ماهیچههای پا و ساقپای فرد را تشدید کند.
به همین دلیل اگر فرد مبتلا کف پای صاف دارد، بهتر است که از کفش طبی و یا کفی طبی مناسب استفاده کند.
استفاده از مسکن:
استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین)، استامینوفن (تایلنول) و ناپروکسن (Aleve) میتواند به کاهش حساسیت بعد از گرفتگی عضلات نیز کمک کند.
البته این نکته را نیز در نظر داشته باشید که اگر گرفتگی های مکرر خواب فرد مبتلا را مختل کند، بهتر است که برای درمان آن به پزشک متخصص مراجعه کند.
در این ظرایط نیز پزشک برای تسکین درد و جلوگیری از گرفتگی عضلات، شل کننده عضلانی را برای فرد مبتلا تجویز می کند.