فرو رفتن ناخن پا در گوشت، عارضه ای بسیار دردناک است که باعث آسیب رسیدن به انگشت پا میشود و همچنین در هنگام راه رفتن نیز آزار دهنده است.
این عارضه، زمانی اتفاق میافتد که گوشههای ناخن به داخل پوست کنار ناخن وارد شود.
به طور معمول بیشترین احتمال فرو رفتن ناخن پا در گوشت، در انگشت شست پا وجود دارد.
در مراحل اولیه این عارضه را می توان در منزل درمان کرد.
ولی همچنان امکان دارد که درمان خانگی ناموفق بوده و در نهایت نیاز به درمان پزشکی داشته باشد.
به یاد داشته باشید که اگر دچار دیابت یا سایر بیماریهایی هستید که سبب گردش خون نامناسب میشود، خطر عوارض آن بیشتر خواهد بود.
عوامل موثر در فرو رفتن ناخن پا در گوشت
به طور معمول این عارضه در زنان و مردان رخ میدهد.
ممکن است این عارضه در افرادی که پاهایشان عرق میکند، مانند نوجوانان، بیشتر ایجاد شود.
افراد مسن تر نیز امکان دارد در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند، به این علت که بالا رفتن سن سبب ضخیم تر شدن ناخنهای پا میشود.
عوامل زیادی میتوانند باعث بروز این عارضه شوند، این عوارض عبارتند از:
- کوتاه کردن ناخنها به روش نادرست (ناخنها را باید به صورت صاف کوتاه کنید، زیرا به صورت گرد کوتاه کردن ناختن ها باعث می شود که گوشههای ناخن در گوشت پا فرو برود و پوست را تحریک کند)
- استفاده از کفش و جورابهایی که فشار زیادی بر روی انگشت شست پا وارد میکند، مانند جورابی که بیش از حد تنگ باشد و یا کفشی که برای پاهای فرد خیلی تنگ بوده و یا پنجه آن خیلی باریک باش.
- وارد شدن ضربه ناگهانی به انگشتان پا، و یا افتادن شئی سنگین بر روی پا، همچنین ضربه زدن به توپ به دفعات زیاد
- عدم رعایت بهداشت پا، مانند تمیز و خشک نکردن پا
- عوامل ژنتیکی
همچنین فعالیتهای ورزشی که باید در آن به طور مکرر به یک جسم ضربه بزنید و یا برای مدت زمان طولانی بر روی پاها فشار وارد کنید نیز، میتواند باعث آسیب به ناخن پا و افزایش خطر فرو رفتن ناخن پا در گوشت شود.
این فعالیتها عبارتند از:
- رقص باله
- فوتبال
- کیک بوکسینگ
- فوتبال آمریکایی
علائم و نحوه تشخیص این عارضه
فرو رفتن ناخن پا در گوشت در اغلب موارد بسیار دردناک بوده و طی مراحل نیز درد و عوارش آن نیز رو به وخامت می رود.
نشانههای مرحله اولیه این عارضه عبارتند از:
- پوست کنار ناخن، حساس، متورم و سفت میشود.
- ایجاد درد در زمانی که فشاری بر روی انگشت پا وارد میشود.
- تجمع مایع در اطراف انگشت پا
اگر در این شرایط انگشت پا عفونت کند، برای جلوگیری از بدتر شدن علائم، باید در اولین فرصت برای درمان به پزشک مراجعه کنید.
به احتمال زیاد، پزشک شما قادر خواهد بود با یک معاینه فیزیکی فرو رفتن ناخن پا در گوشت را تشخیص دهد. اگر به نظر برسد انگشت شما دچار عفونت شده است، ممکن است به اشعه ایکس نیاز داشته باشید تا نشان دهد که ناخن تا چه عمقی از پوست فرو رفته است. اشعه ایکس همچنین میتواند نشان دهد که فرو رفتن ناخن پا در گوشت به علت آسیب بوده است یا خیر.
این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- قرمزی و تورم پوست
- درد
- خون ریزی
- ترشح چرک
- رشد بیش از حد پوست در سمت درگیر
عوارض این عارضه
اگر برای درمان عفونت ناشی از این عارضه اقدامی نگردد، میتواند باعث ایجاد عفونت در استخوان پا گردد.
عفونت انگشت پا نیز میتواند منجر به زخم پا، زخم باز و یا از دست دادن جریان خون در ناحیه عفونی شود که ممکن است به از بین رفتن و مرگ بافت در محل عفونت منجر می شود.
البته این نکته را نیز در نظر داشته باشید که اگر دچار فرد مبتلا به دیابت باشد، این عارضه نیز می تواند جدیتر باشد.
حتی یک برش کوچک، خراش پوستی و یا فرو رفتن ناخن پا در گوشت نیز میتواند به دلیل جریان نامناسب خون، کاهش حساسیت عصب و ضعف سیستم ایمنی، به سرعت دچار عفونت شود. اگر فرد دارای زمینه ژنتیکی این عرضه باشد، این وضعیت می تواند با وجود درمان اولیه مناسب در منزل، مجددا عود کند و یا برای انگشتان دیگر نیز به وجود بیاید.
با به وجود آمدن این عارضه نیز کیفیت زندگی فرد می تواند تحت تاثیر درد، عفونت و سایر مشکلات دردناک پا قرار بگیرد که نیاز به درمانهای مختلف یا جراحی دارد.
در این شرایط نیز، ممکن است پزشک برداشتن جزئی یا ماتریکسکتومی کامل ناخن را برای حذف ناخنهای عامل درد مزمن پیشنهاد کند.
روش های پیشگیری
با ایجاد چندین تغییر کوچک در شیوه زندگی، میتوان از به وجود آمدن این عارضه جلوگیری کرد:
- ناخنهای پا را صاف کوتاه کنید و اطمینان از محنی نبودن لبههای ناخن.
- اجتناب از کوتاه کردن بیش از حد ناخنها.
- استفاده از کفش و جوراب مناسب.
- در زمان کار در شرایط خطرناک، حتما از چکمههای فولادی استفاده کنید.
- اگر ناخنهای پای به صورت غیر طبیعی منحنی و یا ضخیم هستند، امکان دارد که جراحی برای جلوگیری از فرو رفتن ناخن پا در گوشت نیز ضروری باشد.
این مقاله را هم بخوانید:
روش های درمان این عارضه
این عارضه در شرایطی که در مراحل ابتدایی بوده و هنوز دچار عفونت نشده باشند، می توان آن را در منزل درمان کرد.
ولی اگر در شرایطی باشد که ناخن، پوست را سوراخ کرده یا علامتی از عفونت وجود داشته باشد، بهتر است که به پزشک برای درمان مراجعه کنید.
علائم عفونت عبارتند از:
- گرما در ناحیه عفونی
- ترشح چرک
- قرمزی و تورم
درمانهای خانگی
برای درمان خانگی این عارضه، کارهای زیر را انجام دهید:
- پاهایتان را به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه و برای سه تا چهار مرتبه در طول شبانه روز در آب گرم قرار دهید.
- با یک پنبه آغشته به روغن زیتون و یا یک جسم پلاستیکی نرم، پوست را از لبه ناخن جدا کنید.
- از داروهای بدون نیاز نسخه مانند استامینوفن (تایلنول) برای کاهش درد استفاده کنید.
- همچنین می توانید از آنتی بیوتیک برای بهبود و کاهش درد در صورت تجویز پزشک استفاده کنید.
برای چند روز تا چند هفته درمانهای خانگی را امتحان کنید. اگر درد بدتر شود یا به دلیل وضعیت ناخن در راه رفتن یا انجام فعالیتهای دیگر دچار مشکل شدید، به پزشک خود مراجعه کنید. اگر ناخنهای پا به درمانهای خانگی پاسخ ندهد یا عفونت رخ دهد، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید. در موارد عفونت، تمام درمانهای خانگی را متوقف کنید و به پزشک مراجعه نمایید.
درمان جراحی در صورت صلاحدید پزشک
چندین روش جراحی برای درمان این عارضه وجود دارد.
اولین روش جراحی شامل حذف بخشی از ناخن میباشد که به عمق پوست فرو رفته است.
به این صورت که پزشک انگشت مورد نظر را بی حس میکند و ناخن پا را باریک میکند.
به این صورت که در طول جراحی جزیی ناخن، دو طرف ناخن بریده میشود تا لبهها کاملا صاف شوند.
همچنین پزشک با ترکیبات موضعی(مانند فنول) و یا روش های الکتروکوتری، ریشه ناخن را تخریب می کند و با این کار از فرو رفتن مجدد ناخن به گوشت جلوگیری می کند.
اگر این عارضه به دلیل ضخیم شدن ناخن باشد، امکان دارد که برداشتن کلی ناخن لازم باشد.
به این صورت که پزشک یک تزریق مسکن موضعی انجام می دهد و سپس کل ناخن را در یک فرآیند به نام ماتریکسکتومی برمیدارد.
این روش برای جلوگیری از فرو رفتن ناخن در گوشت در آینده ۹۸٪ موثر است.
پس از انجام جراحی، پزشک انگشت مورد نظر را پانسمان می کند و فرد را به خانه میفرستد.
در این شرایط معمولا نیاز است که فرد پای خود را برای یک تا دو روز آینده بالا بگیرید و از کفش جلو باز استفاده کند تا به انگشت مورد نظر فشاری وارد نکند تا بهبودی کامل حاصل گردد.
بهتر است که تا حد امکان از حرکت کردن و راه رفتن اجتناب کنید.
پانسمان به طور معمول طی یک الی دو روز پس از جراحی برداشته میشود.
همچنان طی یک الی دو هفته پس از جراحی، بهتر است که از کفش جلو باز استفاده شود و پا به صورت منظم طبق نظر پزشک پانسمان شود.
در صورت نیاز برای جلوگیری از عفونت و کاهش درد نیز، داروهای مسکن و آنتی بیوتیک نیز تجویز میشود.
اگر کل ناخن از ریشه (بستر ناخن زیر پوست) کشیده شده باشد، ممکن است تا بیش از یک سال طول بکشد تا ناخن انگشت پا مجددا رشد کند.